De buxusmot komt sinds 2007 in Zuidwest-Duitsland en Nederland voor en is sindsdien verder verspreid over Europa. Buxusmot is te herkennen aan half doorschijnende witte vleugels, met een donker bruine rand. De spanwijdte van een buxusmot is ca. 4 cm. De rupsen worden zo’n 4 cm lang , hebben een fel groene kleur met zwarte stippen en een patroon van zwarte en lichte lengte strepen. Als de rups gaat verpoppen, is deze eerst fel groen met donkere strepen en vlekken en verkleurt later naar crèmekleurig en bruin. Een buxusmot kan tussen mei en september 2 tot 3 generaties hebben en kan zich tot wel 10 km verspreiden. 

De buxusmot legt de eieren in het blad en de rupsen vreten zich een weg naar buiten. De plant kan hierdoor al het blad verliezen. Er kunnen 4 generaties per jaar voorkomen. De beestjes overwinteren als jonge rups van 5-10 millimeter grootte in een spinseltje. Als die jonge rupsen nu worden  bestreden wordt een nieuwe aantasting tegengegaan. Aantasting is te herkennen aan dode bladeren, kale takken en spinsels. 

Bestrijding van de buxusmot kan door een bespuiting met XenTari (Bacillus thuringiensis), RUNNER (methoxyfenozide), of Decis (deltamethrin). Alleen XenTari heeft een toelating in openbaar groen en sierbeplanting.